ΕΝΩΤΙΚΟΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ

 Νέον Διεθνές Κλίμα δια το Κυπριακόν

"Το νέον διεθνές κλίμα εδημιουργήθη μετά τας τρομακτικάς καταστροφάς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την Ίδρυσιν του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών εις τον Καταστατικόν Χάρτην του οποίου θεμελιώδεις αρχαί είναι η ελευθερία και αυτοδιάθεσις  των λαών.

Ήρχισα λοιπόν μελετών τα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της προοπτικής εξελίξεων της τύχης των αποικιακών λαών, δια τους οποίους ασφαλώς διεγράφετο μέλλον ελευθερίας βάσει της αρχής αυτοδιαθέσεως. Η αρχή αύτη αντικατέστησε την αρχήν εθνικοτήτων, η οποία υπήρξε καρπός του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και βάσει της οποίας αυτοκρατορίαι διελύθησαν και πολλά νέα εθνικά κράτη εδημιουργήθησαν ιδίως εις την Ευρώπην. Ήδη με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήρχισε να προβάλλεται και ραγδαίως ανά τον κόσμον ολόκληρον να εφαρμόζεται η αρχή αυτοδιαθέσεως των λαών, βάσει δε αυτής κατέστησαν ανεξάρτητοι και υπέγραψαν εκ των πρώτων τον Χάρτην του ΟΗΕ η Ινδία, η Συρία, ο Λίβανος, αι Φιλιππίναι. Ο αριθμός των ανεξαρτήτων κρατών και επομένως και των μελών των Ηνωμένων Εθνών από έτους εις έτος ηυξάνετο ως θα εκθέσωμεν κατωτέρω. Πρέπει όμως να παραδεχθώμεν ότι τόσον η αρχή εθνικοτήτων, όσον και η αρχή αυτοδιαθέσεως ήσαν μάλλον αποτέλεσμα πολιτικών αγώνων και εθνικών επαναστάσεων, παρά επικράτησις θεωρητικών εννοιών. Συνεπώς υποχρεούμεθα να έχωμεν διαρκώς τούτο προ οφθαλμών, όταν ητοιμάζαμε τον εις τα Ηνωμένα Έθνη αγώνα υπέρ αυτοδιαθέσεως της Κύπρου.

Εις την ουσίαν της πάντως η αρχή αυτοδιαθέσεως επεβεβαιώθη διαρκούντος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου εις τον Χάρτην του Ατλαντικού, 14 Αυγούστου 1941, ο οποίος διεκηρύχθη παγκοσμίως δια Συμφωνίας των Συμμάχων την 1^ην Ιανουαρίου 1942. Και εις τα άρθρα 1 και 55 του Καταστατικού Χάρτου του ΟΗΕ αναφέρεται ως κατευθυντήριος γραμμή και προϋπόθεσις φιλικών σχέσεων μεταξύ των κρατών δια την επίτευξιν των σκοπών των Ηνωμένων Εθνών και κυρίως της διατηρήσεως της ειρήνης και ασφαλείας και της κοινωνικής και οικονομικής αναπτύξεως των λαών.

Γραφείον Εθναρχίας Κύπρου εις τας Αθήνας και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Γραφείον Εθναρχίας Κύπρου εις τας Αθήνας

Όταν μετ’ ολίγους μήνας μπόρεσεν ως Έλλην υπήκοος να κατέλθη εις την Ελλάδα και ο Μητροπολίτης Κυρηνείας, τότε προς συντονισμένην επαφήν με την Κύπρον και την Πανελλήνιον Επιτροπήν του Κυπριακού Αγώνος, ιδρύσαμεν Γραφείον Εθναρχίας Κύπρου. Είχαμεν επικοινωνίαν με Ελληνικόν και ξένον Τύπον, εξετυπώναμεν και διενείμαμεν διαφωτιστικόν υλικόν σχετικόν με τα εθνικά δίκαια του Κυπριακού λαού, τον Ελληνικόν πολιτισμόν της Κύπρου, την ιστορίαν της, τον ενωτικόν αγώνα της και την τελευταίαν έμπρακτον διαμαρτυρίαν της με την αυθόρμητον εξέγερσιν του αόπλου Ελληνισμού της νήσου το 1931.

(…)

Παρά τα περιωρισμένα οικονομικά μέσα που είχαμε στην διάθεσίν μας ωργανώσαμε Γραφείον Εθναρχίας Κύπρου εις τας Αθήνας, πλάι στο Δικηγορικό μου Γραφείον χάριν οικονομίας, εις το οποίον ήρχετο καθημερινώς ο Μητροπολίτης Κυρηνείας και δια το οποίον διέθετε μέρος του μισθού του, που είχεν από την Μητρόπολιν Κυρηνείας. Ο ίδιος έζη λιτώτατα κρατών ένα απλούν δωμάτιον ως να ήτο φοιτητής, εις μικροαστικήν οικίαν στο Παγκράτι, οδός Πρόκλου. Εκτός της στενής επαφής που είχαμε καθημερινώς με τον Αθηναϊκόν Τύπο, εκαλλιεργήσαμε στενάς σχέσεις και με τους ανταποκριτάς των Ξένων Πρακτορείων, ως του Ρώυτερ, του Ασσοσιέτετ Πρεςς, του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων και του Πρακτορείου του Γερμανικού Τύπου. Και ξένοι δημοσιογράφοι που επεσκέπτοντο τας Αθήνας, δεν παρέλειπαν να έλθουν εις επαφήν μαζί μας δια να κατατοπισθούν επί της καταστάσεως εις την Κύπρον με το νέον απολυταρχικόν καθεστώς, επί της εκεί Ελληνικής αντιδράσεως και της πορείας του Κυπριακού ζητήματος, που ανενδότως ηγωνιζόμεθα να κρατώμεν ανοικτόν. Ιδιαιτέρως πρέπει να αναφέρω ότι έκτοτε συνεχώς όλοι οι Έλληνες δημοσιογράφοι, ενδεικτικώς δε ονομάζω τους Αιμ. Χουρμούζιον, Χρ. Φιλιππίδην, Γ. Σκούραν, Π. Κόκκαν, Α. Αντωνακάκην, Λ. Πετρομανιάτην, Μ. Πλουμίδην, με ενδιαφέρον και ενθουσιασμόν πάντα ευρίσκοντο στο πλευρό μας.